H?t afscheid van Oranje voor Cocu
Amper twee maanden geleden bedankte Phillip Cocu definitief voor het Nederlands elftal. Zaterdag keerde de roep om de 35-jarige middenvelder bij velen alweer terug. Het vernieuwde, jonge Oranje miste in de uiterst moeizaam gewonnen EK-kwalificatiewedstrijd bij Luxemburg (1-0) onder meer een ervaren leider.
"Het is leuk dat sommige mensen mij graag terugzien in de nationale ploeg, maar ik blijf bij mijn besluit", aldus Cocu. "Ik weet niet eens zeker of ik volgend seizoen nog voetbal, laat staan in 2008. Op een gegeven moment moet je er gewoon een punt achter zetten."
Woensdag neemt de geboren Eindhovenaar in zijn stad ?cht afscheid van Oranje. Voor het duel met Wit-Rusland staat de KNVB uitgebreid stil bij het vertrek. Hij speelde in tien jaar tijd 101 interlands en maakte daarin tien doelpunten. Ex-collega Frank de Boer spreekt de PSV'er toe.
Wennen
"Het is wel even wennen", bekent Cocu. "Heel vreemd dat ik me vorige week niet bij Oranje hoefde te melden. Ik was gewend geraakt aan een vast ritme. Missen doe ik het Nederlands elftal nog niet, maar misschien komt dat later wel. Interlands zijn met geen enkele andere wedstrijd te vergelijken. Spelen voor mijn land heb ik als heel bijzonder ervaren. Vooral de thuiswedstrijden, in een volledig gekleurd oranjestadion, gaven me een gevoel van trots."
Cocu maakte zijn debuut in Oranje pas op 25-jarige leeftijd (april 1996), maar was daarna vrij snel onomstreden. "Ik speelde lange tijd bij Vitesse. Destijds was het zeer ongebruikelijk dat voetballers van clubs buiten de top drie een uitnodiging kregen voor Oranje. Pas toen ik naar PSV vertrok, kwam ik echt in beeld."
Alleen tijdens zijn eerste eindtoernooi, het Europees kampioenschap in 1996, maakte Cocu nog geen deel uit van het basisteam. Wel speelde hij een aantal wedstrijden als invaller. "Dat EK in Engeland is direct het minst leuke toernooi dat ik met Oranje heb gespeeld. Het rommelde aan alle kanten. Je had het conflict tussen Guus Hiddink en Edgar Davids, maar er klopte veel meer niet. De sfeer was gespannen, vooral rondom de Ajacieden. De omstandigheden om optimaal te presteren waren verre van ideaal. Dat bleek ook wel uit de resultaten. Als alle neuzen dezelfde kant op hadden gestaan, had er veel meer ingezeten dan de kwartfinale."
Missen
Cocu nam ook deel aan de wereldkampioenschappen in 1998 en 2006 en de EK's in 2000 en 2004. Cocu miste in 1998 van elf meter. "Dat is zonder twijfel het moeilijkste moment uit mijn carri?re geweest. Ik schoot de bal niet eens zo slecht in, maar daar heb je dan geen boodschap aan. Je bent er kapot van, zoiets vergeet je niet meer."
Twee jaar later herhaalde het drama zich voor Oranje. Op het EK in eigen land was de halve finale opnieuw het eindstation. In de reguliere speeltijd misten Frank de Boer en Patrick Kluivert een penalty. Met negen spelers hield Itali? stand tot en met de verlenging, waarna een strafschoppenserie het Nederlands elftal opnieuw opbrak.
"Hier hield ik voor mezelf een minder groot trauma aan over dan in 1998, maar voor het team was deze nederlaag veel pijnlijker dan het verlies tegen Brazili?. We speelden Itali? helemaal weg, maar wonnen niet. Onbegrijpelijk."
Prijzen
In 2004 en 2006 kwam Nederland niet meer zo dicht bij de eindoverwinning als daarvoor. Ook in clubverband pakte Cocu tot dusverre geen Europese prijs. "Dat is een smet op mijn carri?re. Ik had graag een grote prijs gewonnen. Gelukkig ben ik niet de enige in Nederland. We spelen vaak goed, maar winnen moeilijk prijzen."
Zorgen over het 'nieuwe' Oranje maakt de routinier zich na zijn vertrek, in tegenstelling tot een aantal anderen, niet. Zo uitte doelman Edwin van der Sar zijn onvrede toen bondscoach Marco van Basten Ruud van Nistelrooij en Mark van Bommel niet meer selecteerde. "Natuurlijk vind ik dat ook twee goede voetballers, maar ik ben geen bondscoach. Het Nederlands elftal heeft talent voldoende. De oude generatie maakt nu definitief plaats voor een nieuwe. Dat proces heeft tijd nodig."