PSV-Rangers FC 0-1 (0-0)

Scoreverloop:

0 - 1 Albertz (84)



Arbiter: Frisk (Zwe)

Toeschouwers: 30.500



Geel: Van Bronckhorst (Glasgow Rangers)



PSV: Waterreus, Wielaert, Dirkx, Nikiforov, Heintze, Rommedahl (Kolkka/63),
Stinga (Bouma/68), v.d.Doelen (Bruggink/79), Khokhlov, Nilis,Van Nistelrooy.

Rangers: Charbonnier, Porrini, Moore, Amoruso, Numan, Ferguson, Reyna
(Albertz/24),v.Bronckhorst, McCann, Mols, Wallace.

PSV STRUIKELT OVER ZWAKKE BROEDER

Onnodig verlies PSV

(Door: Niels van der Laan)

Dinsdagavond was het dan zover. Dé wedstrijd van deze Champions league in het Philips stadion. Ik had me er al weken op verheugd, het weerzien met Dick Advocaat en Arthur Numan. Oh god wat wilde ik graag van die twee winnen. Het vertrek van Dick Advocaat had ik nog enigszins geaccepteerd. Dick was een vent geweest en had gezegd dat hij eigenlijk alleen voor de betere financién naar Schotland trok. Dat mag van mij, als je dat dan ook maar gewoon eerlijk zegt. Niet zoals Wim Jonk die zijn ziel verkoopt bij Sheffield Wednesday en vervolgens gaat roepen dat het zén mooie sportieve uitdaging is. En net als Arthur Numan die mister PSV was. Die twee weken voor zijn vertrek nog had gezegd dat hij 99,9% zeker bij PSV zou blijven, en dan ineens via de achterdeur alsnog zijn grote vriend Dickie achterna naar het grote geld in het koude en voetbalkleine Schotland ging. Dat kon ik niet verkroppen. Geen afscheid nemen van het publiek, geen verklaring, niks. Gewoon je zakken gaan vullen. Numan was altijd mijn meest favoriete speler , met zijn spel en persoonlijkheid kon ik me prima identificeren. Maar nu niet meer. Numan had voor mij afgedaan, ik had het shirt met Numan na de verloren amstelcup finale, die ik inmiddels uit mijn geheugen heb gezaagd (ik weet de uitslag dus ook niet meer) nooit meer aangehad. Tot dinsdag. En het was nu denk ik ook de laatste keer dat ik het shirt droeg. Ik had zijn naam veranderd. Van de U had ik een I en een E gemaakt, en aan het eind had ik een D toegevoegd. Numan was voor mij Niemand meer.



Het voelde raar om na zo lang dat shirt weer eens aan te hebben, maar langzaam begon ik er aan te wennen. De spanning steeg dinsdag bij mij naar grote hoogte. Ik ging uit van een mooie wedstrijd tegen een mooie Engelse ploeg. Ook al was PSV dan gehavend, tegen Engelse ploegen doen we het altijd goed. Al mag je ze officieel geen Engelsen noemen want dan worden ze heel erg boos. De generale repetitie was geslaagd, PSV had zaterdag met 6-1 van Willem II gewonnen. De uitvoering liet misschien zeker de eerste helft een boel te wensen over, maar de tweede helft werd heel erg goed uitgespeeld. Ik had er dus nog best wel vertrouwen in. Toch vroeg ik me af of het de spelers eigenlijk wel wat zou doen. Tuurlijk het was een Champions League duel, maar slechts enkele spelers hadden nog onder Dick en met Arthur gevoetbald. Ach wat zou het ook eigenlijk. Ik vond het maar wat mooi. De belangen waren voor beide heel groot, dus dat moest toch wat worden dacht ik. Bovendien zou de sfeer prachtig worden. Dat wist ik nu al.



Zo gezegd zo gedaan. Ik toog met mijn Niemand shirt naar Eindhoven. In de trein groeide de spanning naar grote hoogte. Al bij aankomst op het station wist ik dat er wat broeide. In al die wedstrijden die ik inmiddels in Eindhoven heb gezien had ik nog nooit een busje van de ME op het station gezien. Dus er moest wel wat aan de hand zijn. Op de heenweg werd ik bijna overvallen door een groep FC Utrecht hooligans die behoorlijk aan het intrappen waren op onschuldige supporters. De Mobiele Eenheid was gelukkig snel ter plaatse. Ongelofelijk dat zén stelletje gekke echt alleen maar komt om de sfeer te verzieken. Daar kan ik met mijn hoofd dus echt helemaal niet bij.



Maar goed eenmaal door de drievoudige controle zat ik in het stadion. Machtig. Grandioos om al die Schotten daar te zien zitten, met al hun vlaggen, hun ontblote bovenlijven etc. etc. Dit zou een mooie avond worden, ik wist het zeker.



PSV begon zoals gezegd met een gehavend elftal. Gerets had het in de voorafgaande persconferentie al gezegd, als je het goed bedenkt miste we de complete as van het veld. Addo, Faber, Van Bommel en Vogel. Dit was de opstelling:

Waterreus; Wielaert, Dirkx, Nikiforov, Heintze; Rommedahl, Stinga, vd Doelen, Khokhlov; Nilis, van Nistelrooy.



Een jonge ploeg. Vd Doelen speelde voor de licht geblesseerde Vogel. Nilis was gelukkig weer terug. Opvallend blijft natuurlijk nog steeds de keuze voor Waterreus die nu al acht officiéle wedstrijden heeft gespeeld terwijl hij op nul gerekend had. Wanneer zien we die Kralj nou eindelijk eens. Ik wacht met smart op hem. Volgens mij wordt dat heel erg sfeerbevorderend. Bij elk balcontact zal het stadion denk ik hopen op een foutje. Waterreus gaat winnen, daar ben ik van overtuigd. En terecht.



PSV begon heel goed aan de wedstrijd. Er werd druk gezet en vooral vd Doelen excelleerde in zijn spel. Binnen tien minuten had hij met vijf afgepakte ballen heel veel gevaar gesticht. PSV kreeg kansjes, maar de afwerking was matig. Achterin zat alles potdicht. De Rangers stelde eigenlijk bijster weinig voor. Het meeste gevaar kwam van Rommedahl die werkelijk om de minuut Numan voorbij snelde. Tot mijn grote hilariteit. Jammer dat Rommedahl nog steeds niet veel meer kan dan rennen, want vervolgens komt er geen zier van zijn ballen terecht. Het is dus eigenlijk maar een schijngevaar. Iedereen veert op als hij zijn directe tegenstander voorbijsnelt, maar vervolgens wordt alles heel vakkundig verprutst. Aan de linkerkant kwam er helemaal geen gevaar. Khokhlov die volgens de papieren daar zou moeten staan heb ik de gehele wedstrijd niet gezien op de plek waar hij moest staan. Op het stukje gras voor mijn neus (vak S) hadden ze wat mij betreft een koe kunnen laten grazen en dan was hij absoluut niet op hol geslagen. Khokhlov speelde op zich wel redelijk, maar hij haalde met zijn spel Stinga volledig uit de wedstrijd. Hij liep hem constant voor de voeten. Alles ging dus door het centrum, of over links.



PSV drong aan maar kon er niet doorheen komen. Rangers had het goed dichtzitten, en alle gevaarlijke momenten die er waren werden over geschoten. Rangers deed eigenlijk niet veel meer dan die bal naar voren pleuren en hopen op de klasse van Mols. Zijn klasse straalde er overigens vanaf, alleen gelukkig voor PSV had Niki hem behoorlijk aan de ketting liggen.



PSV kwam er dus niet doorheen. Opvallend was overigens de sportiviteit van de wedstrijd. Een gigantisch faire wedstrijd geleidt door een in mijn ogen subliem leidende scheidsrechter. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Jammer dat hij wederom een stelletje drollen langs de zijlijn had staan. Het was een aantrekkelijke eerste helft waarin ik meer en meer ging geloven in de winst voor PSV. PSV had bij rust al met 2- 3-0 voor moeten staan, maar niets deed mij denken dat dit na rust niet zou gebeuren. PSV ging rusten en ik had er alle vertrouwen in dat wij dit Schotse ploegje wel even zouden oprollen. Ik was behoorlijk teleurgesteld in de klasse van de Rangers die mij heel erg tegen viel. Verdedigen konden ze, en met lange halen naar voren. Verder was het niet veel.



De tweede helft liep uit in een verschrikkelijk debacle. PSV kwam slap uit de kleedkamer. Van het aanvalsspel van voor rust bleef niet veel meer over, en PSV kwam niet verder dan het zestienmeter gebied. De Rangers deden nog steeds niks wat resulteerde in een verschrikkelijke saaie tweede helft. Niet om aan te zien. Wat een teleurstelling. Ik had mij hier een hele andere voorstelling van gemaakt. Gelukkig was de spanning nog steeds groot dus hield dat mijn aandacht er nog wel bij, maar verder was het gewoon tien keer niks. PSV combineerde af en toe wel aardig, maar verder dan het zestien meter gebied zijn ze de gehele tweede helft niet gekomen. Het was een grote patstelling. Wie zou scoren zou ook gelijk winnen. Dat was een ding dat zeker was. Toch had ik er alle vertrouwen in dat dit PSV zou zijn.



Vijfenveertig minuten lang oersaai voetbal was het resultaat, en naarmate de tijd begon te dringen werden mijn overtuigingen minder groot. één slecht vallende bal en het was over. Gerets probeerde nog wel wat. Stinga mocht eruit. Bouma kwam erin. Had al veel eerder moeten gebeuren. Khokhlov stond immers toch in de middencirkel en dat was zonde van het gras aan de linkerkant. Stinga was het logische slachtoffer. Kolkka mocht de wederom falende Rommedahl komen vervangen. Bruggink verving aan het eind de man van de wedstrijd. Van der Doelen. Die was na zeventig minuten helemaal dood.



En juist die ene slecht vallende bal kwam er. Zeven minuten voor tijd worstelden Mols en Heintze voor de bal. De kleinste van de twee moest letterlijk het onderspit derven. Mols wilde schieten. Klutsbal volgde, en bal kwam bij Albertz die heel erg hard uithaalde. Waterreus volkomen kansloos. 0-1 wedstrijd gespeeld, rol voor PSV in de Champions League uitgespeelé..



Na afloop een grote teleurstelling. Met één punt uit drie wedstrijden staan we onderaan. Tuurlijk is alles nog open en kan het allemaal vast nog wel, maar als we een reéel zijn moeten we ons richten op de derde plaats en moeten we niet de illusie hebben nog verder te komen in de CL.



Al met al een zwakke wedstrijd. De eerste helft was nog aardig, maar daarna zakten we heel erg ver weg. Man van de wedstrijd was zonder twijfel Bjérn vd Doelen. Hij deed alles goed en was de blonde Edgar Davids. Verder speelde Nikiforov wederom een hele goede wedstrijd. Evenals Heintze. Ook Wielaert deed het heel aardig. Verdedigend was er ook geen probleem. De Rangers hadden éberhaupt maar een aantal kansjes gehad. Op het middenveld speelden Stinga en Rommedahl heel erg zwak. Waar blijft toch de Stinga die we nog kennen?



Khokhlov speelde een redelijke wedstrijd, alleen jammer dat hij consequent op de verkeerde positie liep. Voorin speelde Van Nistelrooy en Nilis matig. Af en toe goed, De eerste helft ging nog wel, maar in de tweede helft heb ik niks meer van ze vernomen.



Concluderend een heel erg teleurstellende wedstrijd. De sfeer was goed, prachtig die Schotten, al konden we er zelf ook wat van. Laten we zeggen dat het vocaal een gelijkspel was. En eigenlijk had dat op het veld ook zo moeten zijn. Teleurgesteld was ik ook in het spel van de Rangers wat ik eigenlijk ongelofelijk zwak vond. Alle ballen op Mols en dan bidden tot God. Van dat frisse nieuwe voetbal van Dick Advocaat had ik weinig gezien. Schande des te meer dat we niet heel simpel van ze gewonnen hebben. Of overschat ik onze eigen kwaliteiten en zakken we steeds verder weg samen met heel Nederland naar het bedenkelijke niveau van Schotland?

Man of the Match

-

Wat vind jij van de wedstrijd?

Om te reageren moet je ingelogd zijn. Gebruik de links bovenin beeld om een loginnaam aan te maken danwel in te loggen.