Scoreverloop:
1 - 0 Nikiforov (4)
2 - 0 Van Bommel (10)
3 - 0 Ooijer (26)
4 - 0 Nilis (52)
5 - 0 Vogel (63)
6 - 0 V.d. Weerden (70, 100ste comp.treffer PSV)
6 - 1 Petrov (72)
7 - 1 Heintze (80)
Scheidsrechter: Van Hulten
Toeschouwers: 29.000
Geel:
Rood:
Opstellingen:
PSV: Waterreus, Ooijer (58. vd Weerden), Nikiforov, Heintze v.d.Doelen, v.Bommel, Vogel, Kolkka, Nilis, Rommedahl (72. Bogelund), Bouma (67. Iwan).
RKC WAALWIJK: v.Dijk, T.Cornelisse, Nascimento (82. Kalecic), Teixeira, Nwakire, v.Wanrooy, Y.Cornelisse, Lanckohr, Schops (67. van der Pennen), de Graef, Heesakkers (46. Petrov).
(Door: Niels v/d Laan)
Phoe hee, dat was me nog eens een feestje. In het Eindhovens Dagblad werd al reclame gemaakt:éKoninginnedag is naar 29 april verplaatst wegens het kampioenschap van PSé. Zo voelde het zondag wel een beetje. Alles in het teken van hét feest, wij zouden laten zien hoe het wél moest. De beelden van Rotterdam nog vers in het geheugen, het onbegrip over het gebeurden aldaar. Wij zouden het anders doen, zoals we dat altijd al doen, wij zouden feest vieren, genieten, juichen, zingen, alcohol nuttigen, kortom, volledig uit ons dak gaan. Iedereen is voor PSV, dus rotzooi trappen met je buurmanéhooré niet. En zo geschiedde, een groots volkfeest ontrolde zich in de straten van Eindhoven en op het stadhuisplein. Iedereen uitgelaten, iedereen door het dolle heen. PSV was kampioen, en iedereen zou het weten. Ik denk dan ook dat er in de weidde omtrek van Eindhoven niemand meer te vinden is die néet weet dat PSV Kampioen is, daar hebben die 60.000 man wel voor gezorgd.
PSV was vorige week al kampioen, na de wedstrijd tegen Twente was de ontlading bij spelers en supporters bijzonder groot. Thuis zou het allemaal nog eens dunnetjes worden overgedaan. De thuiswedstrijd, in het imposante Philips Stadion, tegen RKC was het toneel van, acrobaten, vuurwerk, champagne, ballonnen, fotografen, vlaggetjes, schalen en helaas ook twee krukken. Tussen twee steunpalen stond dé held, dé pechvogel, hét idool. Het toonbeeld van onverzettelijkheid, inzet, techniek en kracht. De man die ons 29 doelpunten schonk, die ons eigenhandig overeind hield in hetéBobby-siezoeé, die het record van Coen Dillen binnen hand bereik leek te hebben. Die man stond daar, stil, af en toe de ogen even dicht, even genieten, even janken, even een hart onder de riem krijgen. Je gunt niemand zén week als héj meemaakte, maar hemzelf nog het allerminst. De publiekslieveling bij uitstek die ik zijn zo geliefde transfer vreselijk gunde. Hij stond daar met een dikke knie, twee pilaartjes naast zich om te helpen bij het lopen. Een triest gezicht. Een imposant eerbetoon was zijn deel. Iedereen wilde hem persoonlijk een hart onder de riem steken, ik zeg één ding:éYoéll never walk aloné ook niet als je over vier maanden alleen in het krachthonk zit, wij zullen aan je denken, je zal er bij thuiswedstrijden bij zijn en wij zullen voor je zingen. We zullen de dagen tellen tot je er weer staat, tot het moment dat ik weer op mijn stoel sta met mijn sleutels in de hand.éTingeling, daar komt van Nistelrooy weer aan, Tingeling, hij gaat eriné
Maar al deze momenten voltrokken zich pas rond half vijf aan mijn ogen. PSV had daarvoor namelijk nog een wedstrijd moeten spelen. Een wedstrijd die eigenlijk nergens meer om ging. RKC boeit het allemaal niks meer, niks te winnen, niks te verliezen en PSV és al kampioen. Toch lag er wel degelijk een boel druk op het duel. PSV wilde het feestje natuurlijk niet verpesten. Een verliespartij had een behoorlijke domper op de feestvreugde betekend. Het gebeurde allemaal niet. RKC was heel galant. Schoof de stoel nog iets dichter bij de tafel zodat we nég beter bij alle geneugten kwamen die er op stonden. RKC was slechts een klein plooitje wat even glad gestreken moest worden. Dat ging bijzonder soepel, wie laat zich nu door een niet gestreken kleed van de wijs brengen op een overheerlijk kerstdiner? Niemand, dus ook PSV niet. Een heerlijke wedstrijd was het resultaat, een wedstrijd die niet als wedstrijd de boeken in gaat, maar als zoektocht naar de maker van de 100ste treffer. PSV stond voor aanvang op 94 goals. Met een beetje goede wil kon PSV zondag de magische grens van 100 goals doorbreken. Een grens die PSV al een tijdje niet meer heeft overschreden. We zijn er een aantal keer dichtbij geweest, maar erover kwamen we nooit. Zondag was het zover.
De sfeer zat er goed in. Iedereen had een vlag en een schaal. Het handjevol RKC supporters wist niet wat het meemaakte. De, over het algemeen, jeugdige supporters van de Waalwijkse club waren dolblij toen ook zij een vlaggetje en een schaal in ontvangst mochten nemen. De spelers betraden het veld, in Nike kampioensshirt liepen ze warm. Een mooi gezicht. Even was er de twijfel over de inzetbaarheid van Luc Nilis, hij stond er gelukkig gewoon bij. Iedereen had er zin in, het stadion tot de nok toe gevuld, hier was een feestje in voorbereiding.
Opstelling
PSV kwam met de volgende elf de kleedkamer uit:
Waterreus; Ooijer, Nikiforov, Heintze; Rommedahl, vd Doelen
V Bommel, Vogel, Kolkka; Bouma, Nilis.
Bouma mocht het in de spits proberen. Niet zijn favoriete stek, maar tegen Utrecht had hij reeds bewezen daar éék uit de voeten te kunnen. Gerets had voor een aanvallend systeem gekozen. Met een 3-5-2 systeem wilde hij RKC overvleugelen. Vd Weerden was het slachtoffer van de driemans verdediging, hij werd vervangen voor vd Doelen het extra mannetje op het middenveld.
PSV startte furieus aan het duel. Als er mensen waren die twijfels hadden over de mentale kracht van de spelers dan moeten die nu zijn vervolgen. PSV leek geen enkele last te hebben van de grote spanning die toch op het duel lag. Niks van dit alles. PSV startte fel, gedreven en vocht voor elke meter gras. RKC had werkelijk niks in te brengen. Ze schrokken zich te pletter van deze dadendrang aan Eindhovense kant en gaven zich eigenlijk al vanaf het eerste fluitsignaal gewonnen. Het was dan ook wachten op de openingsgoal. PSV presste en presste en kreeg loon naar werken in de achtste minuut. Het was een vrije trap van Nilis links aan de zijlijn. Hij gooide de bal hoog het strafschopgebied in, de bal ging over alles en iedereen heen en kwam als laatste bij Nikiforov die een verwoestende volley met zijn rechter uit de kast haalde. Keeper kansloos, 1-0. Een mooie goal. De druk was er nu volledig vanaf. RKC kreeg geen enkele kans en moest lijdzaam toezien hoe PSV de jacht inzette naar de honderdste treffer die eigenlijk vanaf dat moment al in de lucht leek te hangen.
Middagje hopeloosheid
De 2-0 was ookal een mooie, niet zozeer de afwerking, maar meer wat er aan vooraf ging. Van Bommel verstuurde een hele mooie diepe bal op Kolkka die op links door kon gaan Van Bommel zette vervolgens zelf ook de sprint in en kreeg op 2 meter van de goal de bal weer terug van Kolkka. Van Bommel kon er eigenlijk niet goed bij, maar via zijn borst ging de bal door de benen van keeper van Dijk. Het betekende 2-0 en de definitieve nekslag voor RKC dat zich kon opmaken voor een middagje hopeloosheid.
PSV ging maar door en door. Het kreeg ongeveer een kilo corners, ik had het tellen al lang opgegeven. Opvallend was dat Rommedahl ze van rechts begon te nemen. Ik wist niet wat ik zag. De speler die nog geen één fatsoenlijke voorzet gegeven heeft in het gehele seizoen ging ineens corners nemen. Wonderwel nam hij ze meer dan behoorlijk, zoals overigens alle corners vandaag meer dan behoorlijk werden genomen. Uit één van dat gros corners scoorde PSV uiteindelijk. Nilis nam hem, maar kreeg hem weer terug gekopt. Iedereen liep weg, Nilis bracht hem terug in deé1é. De bal kwam vol op het hoofd van Ooijer die hoog sprong, hij knikte heel soepel de 3-0 binnen. Zijn eerste goal van het seizoen waarin hij door een blessure zo lang verstek moest laten gaan.
Het was na een half uur al 3-0 en het definitieve feestje kon worden ingezet. De mooiste actie van de wedstrijd moest echter nog komen. Ooijer verstuurde een strakke pass van rechts vanaf de cornervlag over de hele. Nilis nam hem aan de linkerkant vol op zijn schoen. De bal belandde echter boven de kruising op de lat. Een schitterende actie van de Belg die eigenlijk met een goal bekroond had moeten worden.
Tweede helft
Uiteindelijk zocht PSV met 3-0 de kleedkamer op en kwam daar in dezelfde samenstelling ook weer uit. Het verhaal van de tweede helft was hetzelfde als dat van de eerste. PSV drukte en drukte en RKC had helemaal niks in te brengen. RKC liet zich gewillig naar de slachtbank brengen en leek geen moment de indruk te wekken écht een blamage te willen voorkomen. Na vijf minuten lag de vierde er in. Het was een goede steekbal van van Bommel op Nilis die aan de linkerkant vrij voor van Dijk verscheen. Met buitenkantje rechts verdween de bal simpel in de verre hoek.
Deégoal-o-meteé stond reeds op 98 en de kans dat de 100 gehaald zouden worden nam zienderogen toe. Ook de 5e goal was het resultaat van een mooie aanval. Vogel zette hem via van Bommel op. Via Bouma kreeg hij hem via de rug van een verdediger weer terug en scoorde de Zwitser na deze goede 1-2 beheerst. Het was een typerende goal. PSV is gegroeid, met als leidend voorwerp Vogel. Het werd hem nogal eens verweten niet mee door te komen. Het gevaar kwam doorgaans van van Bommel en daardoor was het spel voorspelbaar. Vogel moest soms meer de diepte opzoeken. Zo gezegd zo gedaan zal de Zwitser gedacht hebben, hij zette zijn sprintje vervolgens gelijk om in een goal, hij was er zichtbaar blij mee.
100!
Het was wachten op de 100ste. HetéNilis maak de 100steé klaterde van de tribune, maar het was uiteindelijk een invaller die hem maakte en zodoende zijn gram haalde voor het feit dat hij gepasseerd was door Gerets voor het duel. Vd Weerden was niet ver daarvoor in het veld gekomen voor Ooijer. Het was een combinatie tussen Chris en Iwan, die even daarvoor in het veld gekomen was voor Bouma. Uiteindelijk was het Iwan die leek te schieten, de buik van vd Dijk redde, maar de rebound was een makkelijke prooi voor vd Weerden die zo in het lege goal kon schieten. Het shirt ging uit, de vreugde was oprecht, het doel was bereikt, de drie dubbele cijfers stonden in de ranglijst.
Uiteindelijk scoorde RKC nog tegen. In de vreugde van zijn treffer vergat vd Weerden dat hij eigenlijk in het veld stond om te verdedigen waarna Petrov kon scoren. Ach het was hem vergeven, het deed er niet zo veel toe. Uiteindelijk zou het zelfs nog 7-1 worden waarna het feest echt kon beginnen. Het was Bogelund, die in het veld gekomen was voor Rommedahl, die een 1-2tje opzette met vd Weerden, hij kreeg de bal heel mooi terug, legde breed op de ver mee opgekomen Heintze die simpel in de rechterhoek schoof. De eerste goal van het seizoen van Heintze, hij had er al een aantal flessen wijn op staan dat hij dit seizoen nog zou scoren zou zei hij later. Niet lang na de 7-1 floot van Hulten af. Vijf minuten voor het einde van het duel, dat wel, maar goed dat maakte niemand meer uit. Hij zal wel medelijden hebben gehad met RKC ofzo, een andere verklaring kan ik niet bedenken.
Een prachtige wedstrijd waarin de voltallige verdediging het net vond. Slechts één treffer van de zeven werd gemaakt door één van de spitsen, iets wat een goed signaal is. Ook zonder target spitsen kan PSV scoren. Tuurlijk deed RKC de deur wagenwijd open, tuurlijk was RKC heel slecht, maar het is een goed teken dat er zoveel spelers van PSV dit seizoen gescoord hebben. PSV dus op 101 treffers, bijna 40! Goals meer dan nummer 2 Heerenveen. Over het wel of geen terechte kampioen hoeven we het denk ik niet te hebben, dat staat vast. Met de minste goals tegen en de meeste voor plus de topscorer in de gelederen speelde PSV ook nog eens met afstand het aantrekkelijkste voetbal van Nederland. Tijd dus om daar eens goed van te gaan genieten.
Uitbundigheid troef
En zo geschiedde. Het feest was groot en uitbundig. In allerijl werd er een podium gebouwd alwaar PSV zicht opmaakte voor deéfotosessié met de schaal. Veel lawaai, veel vuurwerk en een imposant eerbetoon aan Ruud volgde. Hulde overigens voor PSV dat ervoor zorgde dat de fotograven op afstand bleven. Een lijn werd gespannen en daarachter werd men verwacht te blijven. De ereronde was er dan ook echt voor de supporters en werd niet verstierd door vechtende fotograven die allemaal de mooiste foto wilde hebben. Hulde!
Het was genieten en deékippenveé momenten waren talrijk. Op de Oost tribune werd de filmende Willibrord Frequin gespot. Hij werd op de armen genomen en langs de Oost tribune getrokken. Na afloop van het duel begaf de tv presentator zich naar de kleedkamer waar hij vervolgens door de spelersgroep met pak en al het zwambad ingeflikkerd werd. Zijn dure pak geruéneerd, maar goed, dat boeide allemaal niet zoveel.
Na het duel was hetéplattekaé tijd. Op de grote vrachtwagen werd al vast een voorfeestje voor het stadhuisplein gehouden. Je zag ze genieten, iedereen was blij iedereen was vrolijk en ook van Nistelrooy leek even al zijn sores te vergeten. Eenmaal op het stadhuisplein was het nog mooier. Nadat het zwarte doek van hetékanonsgaé was gehaald werd de schaal getoond. Ik heb geen idee wat er mee gebeurd is, maar volgens mij hadden ze hem heel hard van de kar af laten sodemieteren, want er zat me een deuk van jewelste in. Het deerde verder allemaal niet veel, maar het viel wel op. Vervolgens was het woord aan de hoofdrolspelers van dit seizoen. Niemand leek een goed woord te kunnen uitbrengen. Allereerst was het woord aan Nilis die wilde bedanken voor zijn mooie tijd. Hij kwam niet ver en moest huilend van emoties het initiatief laten aan de 50.000 aanwezige fans. Uiteindelijk wist hij toch zijn zinnen te voltooien.éIk heb bij een aantal clubs gespeeld, maar PSV was de mooiste, ik zal in mijn hart altijd PSéer blijveé ving ik nog net op. Gerets was na het noemen van zes spelers al schor en eigenlijk ook niet meer verstaanbaar. Wel bood hij van Nistelrooy een contract voor het leven aan. Het laatste woord was aan dé man.éDeze week was voor mij heel erg goed en heel erg slecht, maar deze dag is ronduit fantastisch. Ik zal een jaar niet kunnen voetbalen, maar deze dag zal mij helpen, ik wil nog meer mooie dingen aan jullie laten zieé Aldus de man waar iedereen inwendig een beetje voor gehuild heeft.
Het boeide verder eigenlijk weinig of je ze wel of niet kon verstaan. Het was éberhaupt prachtig om er te staan. Waterreus en vd Doelen sloten met een bandje de huldiging af. Het stadhuisplein liep heel snel leeg, maar ik kon er geen genoeg van krijgen. Ons feestje werd nog beloond. Toen er nog slechts een man of 1500 stonden kwamen de spelers terug en kon ik ook nog eens van dichtbij voor iedereen klappen. Het bleef nog lang onrustig in Eindhoveé..
De ruststand en uitslag van deze wedstrijd is door 2 deelnemers aan de PSV Pool goed voorspeld.
De top tien:
1. SKIETE WILLY (7 pts.)
2. Men In Black (7 pts.)
3. Joey.Tribiani (6 pts.)
4. Teun (5 pts.)
5. ed (5 pts.)
6. 3P (5 pts.)
7. FORZA (5 pts.)
8. Marc30 (5 pts.)
9. Berry van Kilsdonk (5 pts.)
10. Phoolie Rene (5 pts.)
Klik hier voor de totale stand in de PSV Pool.
-
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Gebruik de links bovenin beeld om een loginnaam aan te maken danwel in te loggen.