PSV-Zimbru 2-0 (0-0)

Scoreverloop:
1-0 Nilis ('81)
2-0 Ooijer ('87)

Scheidsrechter: Benko (Oos)
Toeschouwers: 20.000

Gele kaart:

Opstelling:
PSV: Waterreus, Ooijer, Dirkx, Faber, Heintze, Stinga
(Rommedahl '46), Vogel, Van Bommel,Bouma (Kolkka '68),
Bruggink (57 'Nilis), Van Nistelrooij.
FC Zimbru Chisinau: Romanenco, Culic, Dodul (Robu/69), Boret, Telesnenco, Catinsus, Ghilazev (Ribakov '86), Oprea, Tropanet, Epureanu, Berco (Miterev '46).

BRILJANTE BELG FLIKT HET OPNIEUW<

(Door: Niels van der Laan)

PSV-FC Zimbru Chisinau (schrijf je dat zo?). Vaak wordt er over een wedstrijd gesproken als:"Poeh da's een mooi affiche". Nou dat was deze wedstrijd dus duidelijk niet. Nog nooit had iemand van Zimbru gehoord en Moldavié wisten veel mensen topografisch gezien ook niet echt te plaatsen. Inclusief mijzelf overigens, al is dat niet echt bijzonder, ik weet
Apeldoorn nog niet eens te liggen. Goed, het lijkt me duidelijk dat deze tegenstander niet echt aansprak. Bij PSV hebben we de afgelopen jaren onze topografische kennis enigszins kunnen oppoetsen. We hadden Dynamo Batumi uit (euh..) Brann Bergen uit Noorwegen, Mypa uit Finland (oude club van Kolkka
die toen nog meespeelde) en Maribor uit (Euh..) Nou dat valt tegen. Persoonlijk is me dat dus echt daadwerkelijk ontschoten. Feit is dat we er tegen gespeeld hebben en dat PSV tegen deze tegenstanders nooit heeft kunnen overtuigen, en dat terwijl er altijd van ons werd verwacht dat we ze wel even met een nulletje of zes naar huis zouden sturen. Vaak een hoop kritiek gehad naderhand en soms nog terecht ook. Goed, allemaal geschiedenis en niet belangrijk, ware het niet dat we woensdag opnieuw tegen een club moesten waar we nog nooit van hadden gehoord. Ik haalde, hoe vervelend ik dit ook vond, mijn herinneringen op en dit stemde mij niet echt vrolijk. De uitwedstrijd in Moldavié hielp ook niet echt. Een ploeg die zich met zijn reet tussen zijn eigen doel pint en vervolgens wacht op dat wat er komen gaat. Altijd leuk om naar te kijken zulke ploegen. Mijn verwachtingen waren dus niet echt positief. Dit zijn wedstrijden waar je naartoe gaat omdat het moet, omdat je je club wil steunen, omdat het zo belangrijk is, maar waar je voordat je weg gaat dondersgoed weet dat het een vreselijke avond gaat worden en dat je je de zenuwen gaat leien. Zo ook vanavond!

Allereerst was het al moeilijk om een kaartje te kopen. Niels had zoals zo vaak tot het laatst gewacht met het kopen van een kaartje en moest dus aan stadion nog iets bemachtigen. Leuk detail was dat PSV zijn hoeken aan het dichtbouwen is en dat normaliter de kaartverkoop zich in één van die hoeken bevind. Niels aan iedereen vragen, en vooral veel lopen en lopen. Op een gegeven moment het hele stadion 26 keer rond gelopen bleek het toch op diezelfde plek te zitten, maar dan verstopt achter drie kilo puin, 26 containers, wat dranghekken en wat loop-platen. één simpel bordje 'kaartverkoop linksaf' had me heel wat kilometers gescheeld. Goed dit terzijde. Door het late tijdstip van kaartaanschaf was er bij mij duidelijk
sprake van onderspanning. Ookal waren alle voortekenen zoals gezegd negatief toch dacht ik dat dat makkelijk zou lukken. Fout Niels! Het zou allemaal heel anders uitpakken.

Goed ik zat op een gegeven moment eindelijk in het stadion. Uitgeput van de wandeling keek ik naar het schouwspel op het veld. De warming-up van Zimbru
was het interessantst. Van goede opbouw hebben ze daar nog niet gehoord. Men rende het veld op en begon gelijk als een gek tegen ballen te trappen. Hoezo
spieren opwarmen? Vervolgens werd er begonnen aan een partijtje vijf tegen vijf zonder doel? Heel grappig. Tien mensen die ruzie maken om een bal en er
vervolgens alle tien geen zak mee opschieten. Tot slot werd er afgewerkt op doel. Bal aangeven, terugleggen en schieten. Heel leuk. Ze waren bijzonder fanatiek maar opvallend genoeg van deé 40 ingeschoten ballen gingen er 3 in (Echt waar!!!) Voor de onderspanning werkte dit niet echt. Ik was niet echt geéntimideerd door die gele gastjes met DOELAND op de buik.

Toen was het zover. Woensdagavond 20:00 PSV-Zimbru. Mijn helden die ik drie dagen eerder Vitesse had zien afdrogen kwamen het veld op. Ik ga staan, klap
maar echt gespannen ben ik nog steeds niet. Het geel van Zimbru is lelijk, en hun keeper ziet eruit als een man van 40. Misschien is tie dat ook wel. Weet ik op dat moment dat die ouwe lul de komende 80 minuten mijn
nachtmerrie gaat worden!

Mijn helden waren dezelfde als drie dagen terug:
Waterreus (Still!!);Ooijer, Dirkt, Faber, Heintze;
Stinga, Van Bommel, Vogel, Bouma; Bruggink, Van Nistelrooy.
Bruggink dus in de basis, en Nilis voor het eerst van zijn leven gepasseerd. En nog terecht ook. Vreselijk eigenlijk dat PSV over twee zulke goede spitsen beschikt en dat het allebei ook nog eens hele sympathieke jongens zijn. Hoe prachtig vond ik de woorden van Luc in het sportjournaal toen hij zei dat hij het niet meer dan terecht vond dat hij op de bank moest zitten, "Bruggink heeft toch ook al twee jaar achter mij gezeten". Prachtig.

Het voetbal begon, en de tijd ging lopen. PSV begon fel en zetten gelijk druk. De balcirculatie was hoog en PSV kreeg gelijk enkele kansen. Langzaam zakte PSV echter in, het tempo ging omlaag en de kansen werden minder. PSV had weliswaaré100% balbezit, maar verder dan het zestienmeter gebied kwam men niet. Ongeveer hetzelfde beeld als in de uitwedstrijd. Zimbru verdedigde met man en macht. Soms was het alle hens aan dek. Er werd gesjord geduwd en getrokken, en vooral van Nistelrooy moest er aan geloven. Hij werd
veelvuldig aan zijn shirt getrokken en op zijn enkels geschopt. Ook scheidsrechter Benké hielp niet mee en floot nooit en als hij floot was het tegen van Nistelrooy.

Het schoot dus allemaal niet echt bijster op. PSV wilde wel, maar het lukte niet. Er werd hard gestreden, bij balverlies vooral hard gerend, maar het
schoot niet op. Beste kans was er voor Ruud van Nistelrooy die een voorzet vol op de schoen nam, maar hij schoot naast. Ook van Bommel was dichtbij maar zijn hakje achter het standbeen langs ging naast. Dieptepunt in de eerste helft was het optreden van Ooyer. Ooyer deed geen enkele flikker in het veld. Liep als een zombie na tien minuten al te hijgen en te puffen en deed helemaal niks met de open ruimte die zich elke keer weer voor hem bevond. Hij hield zich alleen maar bezig met tikkies terug en had veelvuldig
zijn handen in zijn zij. Het schoot de eerste vijfenveertig minuten dus niet echt op. Kansen waren er wel, maar werden gemist. Het tempo lag te laag en
de effectiviteit was gering. Vooral Bruggink faalde en lag helemaal aan de ketting. Jammer voor hem, hij is dan ook niet echt een spits voor de kleine ruimte. En klein waren die ruimtes de eerste helft. Alleen van Nistelrooy kon af en toe een bal aan nemen, maar werd veelvuldig geschopt en gesjord.

Met een 0-0 stand gingen wij rusten, Althans figuurlijk. Persoonlijk kreeg ik het inmiddels behoorlijk warm. Mijn handen zweette als gekken. Ik was al lang niet meer zo positief als aan het begin. één bal die verkeerd valt voor Reus en we liggen eruit. Dat was ongeveer mijn conclusie.

De tweede helft had vrijwel hetzelfde beeld. Rommedahl was in de ploeg gekomen voor Stinga die ook niet meer wist wat hij met die zwalkende Ooyer achter hem aan moest. Dit zorgde overigens gelijk voor wat meer diepgang en breedte in het spel. Toch waren zijn voorzetten zoals gewoonlijk niet altijd even geweldig. Zoals gezegd bleef het beeld hetzelfde. Kansen, missen, prutsen, werken, sjorren, schoppen, schreeuwen, zweten. Dat laatste deed ikzelf vooral naarmate ik de klok inmiddels op zag lopen naar 75 minuten.

En toen de schrik van mijn leven. Nilis was inmiddels in het veld gekomen voor Bruggink die geen gat in de defensie kon vinden, evenals Kolkka die de eveneens niet best spelende Bouma verving. Het ging met de nieuwelingen gelijk een stukje beter. Maar toen. Een aanval van Zimbru, of nou ja aanval. ze hadden de bal. Een pass, en ineens een geel voetballertje alleen op ons doel af. Hoe kon dat zo ineens. Mijn hart staat stil. Dan zie ik Waterreus aankomen rennen. Hij maakt een sliding. 20 meter buiten het strafschopgebied
hij heeft de bal, nog een sliding, en dan wordt die gele voetballer afgefloten. Even flitste die wedstrijd uit tegen Utrecht door me heen. De orgastische ervaring van toen, dat feest, die schitterende goal van
Bruggink allemaal voor niks geweest. Maar nee, Waterreus redt, schitterende redding, en daarom ben ik zo blij dat wij geen lijn keeper hebben maar een
meevoetballende man.

Nog geen twee minuten later eindelijk goed wegdraaien van van Nistelrooy. Weer trekken, nu fluit Benké wel. Rood is mijn eerste gedachte. Dan iniedergeval geel, maar nee niks. Wel een vrije trap. Logisch? Goed dan
maar. Een vrije trap, dan zo maar wens ik. Luc Nilis achter de bal. Lang geleden dat hij zo scoorde. Koud in het veld. 16 meter en een beetje verwijdert van succes. Hij legt aan, schiet, en strak in het kruis. Daar kan helemaal niks meer bij, geen centimeter over. Wat een schitterende goal, en op zo'n moment. Met nog 8 minuten te spelen schopt Luc Nilis ons in de koker
morgen bij de loting in Monaco voor de Champions League. Schitterend, al mijn spanning ontlaad zich in opluchting. Mijn hart klopt weer, ik kan weer ademhalen. Toch is het nog niet gedaan. één goal van Doeland en we liggen er alsnog uit. Tot mijn schrik laat PSV ze komen, ik vrees, maar gelukkig ongegrond. Drie minuten voor tijd is de wedstrijd over. Superstrakke corner van Nilis op het hoofd van enfant-terrible Ooyer die 2-0 scoort. Alles is over, PSV gaat naar de Champions League.

Opluchting alom. Natuurlijk niet alleen bij mij. Feest in het stadion. Alles lijkt vergeten. Toch een beetje analyserend was het niet best wat ik zag. Een te laag baltempo te weinig vernuft. PSV is er dus nog niet. Laten we niet te vroeg juichen. PSV speelde Vitesse van de mat, maar kreeg daar ook wel de ruimte voor. Als PSV de ruimte krijgt speelt het magistraal. Dat was ook vandaag weer te zien. Het klopte allemaal, iedereen wist zijn plaats en het positiespel deugde. Over het algemeen was er meer dan genoeg strijd. Maar krijgt PSV te maken met een club die zich ingraaft en vanuit de loopgraven richting enkels schopt dan loopt het nog niet, dan vind men elkaar nog nét niet snel genoeg.

Van Nistelrooy had daar de meeste moeite mee. Op een eilandje kon hij niet veel meer dan omvergeduwd worden en vervolgens zelf overtredingen maken. Bruggink verloor vooral veel de bal en kon niks uitrichten. Stinga en Bouma konden allebei de actie niet maken en daardoor bleef het spel te eenzijdig en te voorspelbaar. Van Bommel speelde onzeker maar redelijk. Evenals Vogel die zoals gewoonlijk onzichtbaar goedspeelde. Achterin speelde iedereen
degelijk met als uitzondering van Ooyer die de worst man of the match was. Zo weinig bezieling, zo weinig puf en vooral zo weinig gevoel met de bal, onthutsend. Koning van de wedstrijd was, naast de al eerder genoemde Nilis, Ronald Waterreus. Met zijn fantastische redding hield hij PSV eigenhandig op de been. Op zijn verjaardag schonk hij samen met Nilis PSV een plaats in de Champions League. Kralj gaat het nog ongelofelijk moeilijk krijgen. Tuurlijk krijgt hij zijn kans, tuurlijk zal hij redelijk keepen, maar hij zal ook fouten maken, en ik denk dat de supporters hem daar keihard op zullen afrekenen. Ik ken hem niet, heb hem niet zien keepen, maar wat ik van hem hoor is dat hij een lijnkeeper is. En zoals vandaag weer eens is aangetoond hebben we daar echt geen behoefte aan. Ik geef Kralj vijf wedstrijden en dan ligt hij eruit, of hij moet echt een fantastische keeper zijn........

Man of the Match

-

Wat vind jij van de wedstrijd?

Om te reageren moet je ingelogd zijn. Gebruik de links bovenin beeld om een loginnaam aan te maken danwel in te loggen.