INTERVIEW | Olij: “Mijn familie komt uit Eindhoven en was dolblij”

Na het vertrek van Walter Benítez ging PSV deze zomer de markt op voor één, danwel twee nieuwe keepers. Al snel na het behalen van de zesentwintigste landstitel uit de clubhistorie werd duidelijk dat Nick Olij van Sparta een van die twee doelmannen moest worden. De keeper maakte een meer dan uitstekende indruk in Rotterdam en beschikte op Het Kasteel bovendien over een clausule waardoor hij voor zo’n drie miljoen euro was op te pikken. Zodoende werd Olij de eerste aanwinst voor het nieuwe seizoen van PSV. We spraken de in Haarlem geboren sluitpost op het trainingskamp in Klosterpforte, samen met Jeroen Kapteijns van De Telegraaf.

Olij raakte in zijn officieuze debuutwedstrijd voor PSV, tegen Union Saint-Gilloise al na zeven minuten geblesseerd na een ongelukkige botsing. Hoewel de keeper redding bracht, botste hij met de aanvaller Cristian Makaté van de Belgische landskampioen, waarbij de noppen op het been van de sluitpost terecht kwamen. Olij had een stevige wond onder zijn knie die gehecht diende te worden. Zo kwam er al na zeven minuten een eind aan zijn eerste wedstrijd namens PSV. Dat was niet de start die hij voor ogen had, zo geeft hij aan: “Het was mijn eerste actie, mijn eerste redding die wedstrijd en die spits (Cristian Makaté, red.) liet zijn been staan waardoor er een ijzeren nop in mijn knie terechtkwam. Daardoor had ik twee hechtingen nodig in mijn knie en zat er ook wat vocht rond mijn knie. Daardoor moest ik van het veld af. Niet de indruk die ik achter wilde laten in mijn eerste wedstrijd, nee. Maar na overleg met de arts werd mij geadviseerd me te laten wisselen. Er was geen mogelijkheid om de wond even dicht te plakken dat moment, het moest gehecht worden doordat er bij elke beweging van mijn been bloed uit mijn knie stroomde. Dat was uiteindelijk een goede keuze van de dokter. Ik voel me nu weer goed, ben weer fit en ben vanaf de eerste dag op trainingskamp weer aangesloten bij de groep. Ik ben blij dat ik er weer bij ben en alles gewoon weer mee kan doen.”

PSV begon op maandag 30 juni aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen en ook Olij sloot zich daar direct bij aan. Inmiddels zijn we een kleine drie weken verder en dus heeft de doelman ook een betere indruk gekregen van de club en wat het keepen en spelen voor PSV inhoudt ten opzichte van clubs als Sparta, NAC Breda en TOP Oss: “Het keepersvak op zich is niet zo anders. Alleen de club is in alle facetten vele malen groter dan wat ik gewend ben. Dat is echt superinteressant. Het is altijd waar ik naar heb gehunkerd als het ware, ik heb doelstellingen uitgesproken waar ik naartoe wilde. Dat was uiteindelijk zo’n stap maken en ik ben heel blij en gelukkig deze stap te hebben kunnen maken. Alles is hier even een tandje en een klasse beter dan wat ik gewend ben. De manier van spelen, de manier van trainen, de gasten, alleen maar superinteressant en leuk”, aldus Olij.

Olij werd geboren in Haarlem, verhuisde op achtjarige leeftijd naar Spanje en keerde na vier jaar weer terug in Nederland. In Spanje begon hij het keepen steeds beter te waarderen om zich vervolgens ook daarin te ontwikkelen, dat hij vervolgens werd opgenomen in de jeugdopleiding van AZ. Uiteindelijk is hij via TOP Oss, NAC Breda en Sparta Rotterdam nu dus bij PSV beland, niet de meest gebruikelijke route voor een speler op weg naar de top. “Mijn moeder zei vroeger altijd: Jij komt er wel, maar via een omweg. Er leiden meerdere wegen naar Rome. Dat zei ze al toen ik vertrok bij AZ en naar TOP Oss ging. Als ik nu terugkijk, denk ik dat het heel mooi is nu deze stap te kunnen maken. De transfer naar TOP Oss was een hele goede stap. Ik ging uit mijn comfortzone. Ik ging van een club, AZ, waar alles voor me werd verzorgd en geregeld werd naar TOP Oss, waar dat echt compleet anders was natuurlijk. Dat is ook weleens goed, om te relativeren wat je hebt gehad en wat je nu hebt. Ik moest alles zelf regelen en er moest veel meer uit mezelf komen. Op de langere termijn heb ik daar wel gewoon profijt van gehad. Drie jaar NAC, drie jaar Sparta. Dat zijn allemaal bewuste keuzes geweest in mijn aanloop naar een topclub. Had ik dat eerder gewild? Zeker weten, maar het is nu eenmaal op deze manier gegaan.”

Het keepersvak geldt doorgaans meer dan welke andere positie ook op het veld als een ervaringsvak. De meeste keepers pieken dan ook tussen hun vijfentwintigste en vijfendertigste, al ziet Olij dat iets anders: “Je ziet tegenwoordig ook wel jongere keepers op jonge leeftijd die al ver zijn. Maar ik kreeg ook te weinig kansen op dat moment om me ook te kunnen bewijzen in het eerste elftal. Maar terugkijken op dat soort dingen vind ik altijd een beetje onnodig. Want het gaat niks toevoegen aan mijn toekomst. Naarmate ik nu ouder ben, is het keepersvak echt een ervaringsvak. Met het aantal wedstrijden dat ik nu op hoog niveau gekeept heb, neem ik dat allemaal mee in mijn toekomst.”

Olij was de eerste aanwinst van PSV deze zomer, maar inmiddels is de transferzomer van de club in een stroomversnelling geraakt en voegt de ene na de andere nieuwe speler zich op het trainingskamp in Klosterpforte bij de groep. Zo volgden na Olij al Yarek Gąsiorowski, Ruben van Bommel, Alessane Pléa, Kiliann Sildillia en met Matěj Kovář haalde PSV ook een nieuwe concurrent voor Olij onder de lat. “Dat ik de eerste ben is volgens mij irrelevant. Ik ben blij dat ik hier ben. Dat staat buiten kijf. Ze hebben wel verteld wat ze van plan waren. Nu zie je dat de club bezig is met het binnenhalen van nieuwe spelers en de vormgeving van het nieuwe team. We hebben deze week al drie nieuwe gezichten kunnen verwelkomen. Ieder voegt op zijn eigen manier iets toe aan het elftal. Dat is niet nieuw voor me. Ik heb het bij NAC ook wel eens meegemaakt dat er ineens zeven of acht nieuwe spelers op het veld stonden. Dat is alleen niet te vergelijken met wat voor spelers er hier kwalitatief binnen worden gehaald. Voor zover ik het kan beoordelen is met Kovář ook een kwalitatief goede keeper gehaald. En een prima kerel ook.”

Olij had als eerste aanwinst deze zomer de eerste keuze voor een rugnummer en koos daarbij voor het rugnummer van de vertrokken Benítez. Het is echter nog allerminst zeker of Olij ook de eerste keus wordt van trainer Bosz onder de lat bij PSV: “Concurrentiestrijd is altijd goed binnen een topploeg. Dat is ook nodig om het maximale resultaat te behalen binnen een toporganisatie. Of rugnummer een daarbij doorslaggevend is, weet ik niet. Ik mocht een rugnummer kiezen en heb hiervoor gekozen. Het is aan mij om te laten zien waarom PSV mij in huis heeft gehaald en wat ik kan toevoegen aan het elftal. Om nu van de daken af te schreeuwen dat ik dit, dat of zus moet, dat vind ik onnodig. Ik ben altijd een vrij relaxt persoon geweest daarin, zeker naar de buitenwereld toe. Dat verandert nu niks.”

Met Olij heeft PSV een goed meevoetballende keeper in huis gehaald, wat vanzelfsprekend ook een belangrijke voorwaarde is voor Bosz en zijn speelstijl. De doelman heeft een nagenoeg perfecte uittrap, waarmee hij ook in de afgelopen jaren gevaarlijke counters inluidde. Olij voelt zich dan ook goed bij de speelstijl die PSV hanteert: “Je ziet in het algemeen dat het voetbal zich voortdurend ontwikkelt. Je ziet dat keepers nog steeds de hoofdtaak hebben om ballen tegen te houden, maar er komt veel meer bij kijken. We zijn de eersten die de bal in het spel brengen. De trainer heeft aangegeven dat belangrijk te vinden en ik vind dat ik dit goed beheers. Alles kan verbeteren. Als ik dagelijks met deze gasten op het veld sta, naarmate de tijd vordert, word ik daar alleen nog maar beter in. De laatste twee jaar bij NAC ontstond het gevoel dat ik de mogelijkheid had de bal daar neer te leggen waar ik hem wilde leggen. Dat ben ik verder gaan ontwikkelen. Heel simpel. Zeker omdat je ziet dat het voetbal zich ontwikkelt en er meer wordt gevraagd dan alleen maar de lange bal. Dan ga je risico’s nemen, ga je jezelf ontwikkelen en door middel daarvan ben ik de keeper die ik nu ben.”

Olij heeft dus in zijn jeugd vier jaar in Spanje gewoond en ging er ook de jaren daarna nog regelmatig op vakantie. Hij beheerst de Spaanse taal dan ook goed, een pluspunt gelet op het feit dat aanwinst Gąsiorowski nagenoeg uitsluitend Spaans spreekt: “Het is natuurlijk ideaal dat ik de Spaanse taal jarenlang heb kunnen onderhouden doordat ik constant met spelers heb gespeeld die Spaans spreken. Dat helpt nu ook met Yarek, maar er zijn genoeg andere gasten die ook Spaans spreken in onze groep. Mauro en Pepi spreken bijvoorbeeld ook Spaans. Ja, ik heb vier jaar in Spanje gewoond. Een hele mooie ervaring. Ik was pas acht, maar het was de droom van mijn ouders om te verhuizen naar Spanje. Daar hebben we vier jaar gezeten en op een gegeven moment gingen we weer terug naar huis. Ik ben eigenlijk pas daarna begonnen met keepen. Ik heb als veldspeler bij een lokale club in Spanje gevoetbald, als middenvelder of waar ze me nodig hadden.”

Olij begon dus pas op twaalfjarige leeftijd echt aan keepen te denken. Dat had alles te maken met het FC Barcelona van toen, waar Victor Valdés onder de lat stond. Die trok mijn aandacht. Zo is mijn fascinatie voor keepers begonnen en heeft het vorm gekregen. Toen heb ik de laatste drie, vier weken in Spanje gekeept en ben ik vervolgens pas in Nederland echt begonnen met het keepersvak. Valdés was destijds wel een van mijn voorbeelden. Nu heb ik geen echte voorbeelden meer. Wel keepers waar ik specifiek naar kijk en waar ik van probeer te leren. David Raya en Yannick Sommer bijvoorbeeld. Dat soort keepers. Vooral vanwege hun lengte, ze zijn vergelijkbaar met mij. Het heeft voor mij geen zin om naar een keeper te kijken van twee meter. Zij hebben heel andere kwaliteiten dan ik. Als ik zie wat die gasten kunnen leveren op topniveau, met de lengte die ik heb. Om daarnaar te kijken, hoe zij spelprincipes zien, hoe zij reageren in bepaalde situaties. Dat is voor mij superinteressant om naar te kijken.”

Door zijn beperkte lengte (1.84m. red.) zijn er altijd mensen die van mening zijn dat Olij niet geschikt is voor het absolute topniveau. Zo sprak Valentijn Driessen van De Telegraaf recent nog hardop zijn twijfels uit over Olij als eerste keeper bij PSV, doordat Olij in zijn ogen te klein zou zijn voor de top: “Het is wat het is. Vroeger had ik daar nog weleens last van. Nu niet meer. Ik ben nu hier gekomen en heb deze stap kunnen zetten met de lengte die ik heb. Ik denk dat we de afgelopen jaren hebben gezien dat ook keepers met deze lengte topprestaties kunnen leveren. Toen ik jonger was, waren er ook vaak discussies. In de media waren er vaak discussies. Maar ik heb de juiste mensen om me heen verzameld, waar ik de juiste gesprekken mee kan voeren en die me ook een handje kunnen helpen waar nodig. Ik heb er dus geen last meer van.”

Hoewel Olij de laatste jaren al steevast onderdeel uitmaakt van de selectie van het Nederlands Elftal, wacht hij nog altijd op zijn officiële debuut voor Oranje. Hij heeft dus al wel aan het hoogste niveau kunnen ruiken. Nu wachten zijn eerste wedstrijden bij een absolute topclub, wedstrijden in de Champions League op het allerhoogste niveau en een dubbel programma met drie wedstrijden per week: “Dat is echt iets waar ik heel erg naar uitkijk. Dat zijn de momenten waar je voetballer voor bent geworden. Je wil zoveel mogelijk wedstrijden spelen op een zo’n hoog mogelijk podium. Of dat nu in de Champions League, in de competitie of in de beker is. Hoe meer wedstrijden je kan spelen, hoe beter je kan worden en mogelijk ook wordt.”

Bij het Nederlands Elftal kwam hij al diverse PSV’ers zoals Jerdy Schouten, Noa Lang en Joey Veerman tegen de voorbije jaren. Ook bij die jongens informeerde hij naar de club PSV en wat het spelen voor PSV precies inhoudt. In de laatste interlandperiode van Oranje werd de interesse van PSV steeds concreter, zo liet Olij ook blijken: “Ja, uiteraard heb je het daar onderling wel over. Met een aantal spelers heb ik dan ook wel contact gehad. Mooie stap voor mij, ze spraken superpositief over de club en dat ik me hier echt thuis ga voelen. Dat het echt een warme familieclub is. Dat waren wel de positieve zaken die me dat extra duwtje in de rug gaven om uiteindelijk naar PSV te gaan. Ik merk ook wel, aan de manier waarop we als gezin zijn opgevangen door de club, dat het woord familie het woord is dat de club heel breed draagt. Ja, ik kom uit Haarlem, we woonden in Rotterdam en hebben nu een huis gekocht in Eindhoven. Daar werden we uitstekend mee geholpen. Het is niet aan te rijden vanuit Rotterdam. Joey en Jerdy kende ik van Oranje en met Guus Til heb ik ook in de jeugd gevoetbald bij AZ. Het is heel leuk om die jongens weer te zien, maar nu gekoppeld aan de club. Dat maakt het toch weer wat anders, een hele andere setting. Een andere dynamiek weet ik niet. Dat ontstaat normaal gedurende een seizoen. Het is aan jezelf om je plekje in een selectie te verdienen. Ik ben een vrij extravert persoon en niet iemand die in een hoekje gaat zitten met zijn telefoon in de hand. Ik ben best aanwezig en extravert. Dat is voor andere jongens vaak ook wel een beetje wennen. Het maakt mij daarbij niet uit wie er tegenover me staat.”

Met Joël Drommel bewandelde op dinsdag een andere keeper van PSV de omgekeerde weg van Olij richting Sparta, om zich daar op huurbasis te melden. Daarbij heeft Olij hem naar eigen zeggen succes gewenst en aangegeven dat Drommel ook daar bij een fantastische club terechtkomt: “Bij de dingen die hij aan me vroeg heb ik hem verteld hoe ik mijn periode heb ervaren. Het is een fantastische club waar ik fantastische ervaringen heb gehad. Drie hele mooie en succesvolle jaren gehad. Ik heb hem daar veel succes gewenst en vind het mooi dat hij daar weer kan gaan spelen. De club is goed, de omgeving is goed, de spelers die er zitten zijn leuke en toegankelijke gasten waar je ook goed een vriendschap mee op kunt bouwen. We komen elkaar snel weer tegen, op 9 augustus.”

PSV speelde het afgelopen seizoen, voor het tweede jaar op rij, zijn kampioenswedstrijd tegen het Sparta van Olij. Na het eerste jaar onder Bosz de landstitel in eigen huis te hebben gepakt na een 5-2 overwinning, volstond 18 mei een 1-3 overwinning om de tweede achtereenvolgende landstitel te pakken: “De contacten liepen al voor die wedstrijd, ja. Natuurlijk had ik er een bepaald belang bij dat PSV kampioen werd, maar ik was nog in dienst van Sparta. Ik speelde op dat moment voor Sparta, wij waren ook nog in de race voor de play-offs om Europees voetbal. Het was voor mij heel simpel, ballen tegenhouden en laten zien wat ik kan. Dat ging best wel goed, ja. Dat was uiteindelijk misschien ook wel de extra bevestiging voor PSV om voor mij door te pakken. Het was een ideaal moment voor mij om mezelf te laten zien. Maar ik kon die perikelen redelijk makkelijk scheiden en kon me daar goed van afschermen.”

Tegenwoordig te doen gebruikelijk, zingen nieuwe spelers ook een liedje voor hun nieuwe teamgenoten. Na afloop van de mediadag stond de jaarlijkse barbecue op het programma samen met een quizavond. Daar moesten de nieuwe spelers zich dus blootstellen door een zelf uitgekozen liedje ten gehore te brengen. Waar Ruben van Bommel neigde naar Zoutelande van Bløf en Geike, koos persvoorlichter Nick Tol voor het Damage van Noa Lang. Ook Olij koos voor een Nederlandstalig nummer: “Ik heb wel een liedje uitgekozen, ja. Terug in de Tijd van Yves Berendse. Ik heb niet echt een voorkeur voor een genre, maar ik vind Nederlandse muziek gewoon lekker klinken. Spaans ook. Ik kan al die genres wel op gaan noemen, alleen ik heb niet echt een specifiek genre waar ik echt heel erg van hou. Soms luister ik Nederlands, soms Spaans, het is ook afhankelijk van mijn stemming.”

Waar Olij als eerste aanwinst werd gepresenteerd bij PSV, werden de voorbije zomers vaak in spanning afgewacht om te kijken of er nog een topclub concreet geïnteresseerd zou raken en zich zou melden bij toenmalig werkgever Sparta. Zo werd de doelman al regelmatig gelinkt aan Feyenoord en ook aan Ajax, nadat Maurice Steijn in de Johan Cruijff ArenA werd aangesteld door Sven Mislintat. Zover kwam het uiteindelijk nooit, waardoor hij nu dus voor PSV keept: “Het voorkomt wel een beetje hoofdpijn als het ware. Afgelopen jaren heb ik vaak de hele transferwindow met mijn telefoon in mijn hand en broekzak gezeten en afgewacht of er iets zou gebeuren. Nu was het richting het einde van het seizoen al dat PSV zich meldde. Vervolgens ben ik eerst met het Nederlands Elftal nog weggeweest maar daarna was het gewoon snel geregeld. Dat was wel fijn. Nog voor onze vakantie wist ik waar ik naartoe zou gaan. Vol goede moed, op dat moment dacht ik: die vakantie kan me wel gestolen worden, ik had zin om te beginnen. En nu ben ik gewoon superblij dat ik hier ben. Mijn kids zijn bijna drie en bijna vijf, mooie leeftijden. Allebei al PSV-pakjes aan met papa achterop de rug. Die kregen ze al van de club, daar waren ze al superblij mee. Dat was heel leuk. Ik ben geboren en getogen in Haarlem. Heb mijn hele jeugd daar ook gewoond. Heb bij de Koninklijke HFC Haarlem gespeeld. Maar ik kwam vroeger ook al wel regelmatig in Eindhoven, mijn hele familie van mijn moeders kant komt uit Eindhoven. Ooms, tantes, neven en nichten, waren allemaal PSV’ers. Die waren godsgelukkig met mijn transfer, haha. Mijn vaders kant? Dat weet ik niet. Niet voor PSV in elk geval”, aldus een knipogende Olij. “Maar we gingen wel minimaal een keer per maand naar Eindhoven. Kerst met elkaar vieren. Dat soort dingen. Ik ken de stad dus wel al een beetje.”

Na drie weken mee te hebben gedraaid bij PSV worden de geluiden die Olij hoorden voorafgaand aan zijn overstap naar het Philips Stadion dus telkens bevestigd: “Het is echt een hele warme club. De kwaliteit van de spelers is gewoon echt goed en beter waar ik eerder mee op het veld heb gestaan. Ik heb nog geen negatieve dingen waargenomen, maar als ik dan toch iets moet benoemen is het dat ik na zeven minuten in mijn eerste wedstrijd al noodgedwongen naar de kant moest. Die bal ging er niet in, dat was het belangrijkste. Ik was ook wel kwaad op die gast, ik zag de beelden na de wedstrijd en wat hij deed. Ik weet niet of hij het bewust deed, maar hij liet zijn voet staan waardoor mijn knie tegen zijn noppen aankwam. Mijn hele bovenbeen tot onder aan mijn kuit zat volledig onder de krassen. Dat was jammer en teleurstellend. Ik ben niet iemand die boos terugkijkt. De blessure valt gelukkig mee en ik stond een week later weer op het trainingsveld, dus dat was positief. Maar het was teleurstellend, want ik heb in de afgelopen vier jaar slechts twee wedstrijden gemist. Gelukkig was dit een onofficiële wedstrijd.”

Olij wacht dus nog op zijn officiële debuut voor Oranje, hoewel hij wel steevast onderdeel uitmaakt van de selectie. Het valt best bijzonder te noemen dat een keeper van een club als, met alle respect, Sparta wordt opgeroepen voor het Nederlands Elftal: “Het is voor mij een beleving op zich om er elke keer bij te zitten. Ik heb nu wel het gevoel dat ik echt een soort van hun ben. Ik heb er meer dan een jaar consequent bij gezeten. Dus ja, we gaan kijken wat de toekomst brengt. Ik moet zorgen dat ik blijf spelen, dan blijft de mogelijkheid daar om erbij te blijven. Het is des te mooier dat het is gebeurd, als keeper van Sparta steevast deel uit te maken van het Nederlands Elftal. Ik ben niet iemand die constant stilstaat bij wat ik bereik. Na mijn carrière hoop ik terug te kunnen kijken op wat er allemaal gebeurd is, maar tot die tijd is het gewoon doorgaan. Ze waren allemaal heel blij voor me en ook positief over mijn stap naar PSV. Ja, het speelde ook wel al in de groep in die interlandperiode. Ook gasten die een verleden hebben bij PSV. Het was allemaal heel positief. Ik heb natuurlijk ook genoeg wedstrijden tegen PSV gespeeld dus dan ken je de club ook al wel een beetje.”

Dan werpt Olij een blik op zijn horloge en ziet dat het bijna vijf uur ‘s middags is. Op dat tijdstip begint zijn volgende training en ineens realiseert hij zich dat hij weg moest waardoor het gesprek abrupt stopte, hij zich verontschuldigde en zich naar de training snelde.

Wel spraken we de doelman ook kort na het besloten oefenduel met VfB Stuttgart op zaterdagmiddag in Ankum. Olij speelde het eerste uur, alvorens te zijn vervangen door concurrent Kovář. Op het moment van de wissel stond het nog 1-1, nadat op slag van rust een kopbal in de verre hoek de doelman te machtig was. Desondanks kijkt de sluitpost terug op een positieve week en wedstrijd: “We hebben een goede week gedraaid hier in Duitsland. We moeten deze lijn door gaan trekken, ook wat we hier vandaag op het veld hebben laten zien. Dat we het nog meer tot uiting gaan laten komen en onze tegenstander nog meer onze wil op gaan leggen dan vandaag. We begonnen heel goed. Dat is ook wat we willen en dat dan negentig minuten doortrekken en als een wedstrijd langer duurt nog langer. Ik denk dat we vandaag een goede tegenstander hadden waar we goed gas tegen hebben gegeven. Er is voldoende ruimte voor verbetering, maar dit is wel een hele goede week geweest voor ons”, aldus een tevreden Olij.