PSV Forum » Algemeen PSV Forum » Eric Gerets

https://www.ad.nl/buitenlands-voetbal/oud-psver-eric-gerets-70-over-zwakke-gezondheid-ik-weet-niet-hoelang-ik-nog-leef-maar-ik-wil-vooral-geen-gezeik-meer~a62444fe/link

Ik las zojuist dit artikel in het AD over Eric Gerets en zijn zwakke gezondheid na zijn herseninfarct van een aantal jaar geleden.
Hij kreeg van de supporters van Olympique Marseille een heel warm onthaal, wat hem zichtbaar goed deed en ik vroeg me af of dit wellicht ook een keer bij PSV mogelijk zou zijn.
Per slot van rekening is PSV de club waar hij als speler zijn grootste successen gekend heeft.

Ik ben niet veel meer actief op dit forum en misschien is dit onderwerp ooit al voorbij gekomen.
Toch hoop ik dat hier mensen binnen PSV meelezen en er iets georganiseerd kan worden om deze legendarische oud-speler (en trainer) in het zonnetje te zetten voordat het misschien te laat is.

+8/-0

Ik zou zeggen:
Stuur een mail naar PSV met dit idee.

Ik vermoed dat PSV hier al mee bezig is, maar je weet nooit

+1/-0

Wil / kan Eric Gerets dat? Vanuit de interviews kreeg ik de indruk dat het nu erg snel gaat met de achteruitgang.

+1/-0

Hoe mooi zou het zijn als die aan het begin van het nieuwe seizoen de Johan Fruitschaal uitreikt aan PSV.

+2/-0

Het interview uit het AD:

Eric Gerets (70) ziet einde naderen, maar komt nog één keer naar PSV: ‘Dat doet me echt heel veel’


Een van de stoerste voetballers en trainers die PSV ooit heeft gekend, vecht nu tegen zijn eigen fysieke beperkingen. Bij de pakken neerzitten doet Eric Gerets niet, ook niet als hij weer eens uit het niets op de grond is gevallen of met moeite kan spreken. Binnenkort eert PSV hem in een thuiswedstrijd. ,,Ik kijk er zo naar uit jongen.”

Eric Gerets is in België vrij duidelijk bij de eerste begroeting, na de vraag hoe het met hem gaat. ,,Nou, eigenlijk gewoon kloten”, geeft de 70-jarige voetbalicoon in de tuin van zijn boerderij in het Belgische Maasmechelen aan. De ogen staan wel helder, maar wat meteen opvalt? Hij spreekt een flink stuk trager dan vroeger. ,,Dat was even wennen. Eerst voor mezelf en daarna voor mijn omgeving, maar het is niet anders”, zegt de oud-vedette en ex-coach van PSV, die zijn lichamelijke teruggang heeft geaccepteerd en tegelijkertijd weigert om eenzaam in een hoekje te gaan zitten.

Gerets ondervindt al jaren veel hinder van de gevolgen van een hersenbloeding in 2012, die zijn spraak en evenwichtsgevoel hebben aangetast. Langzaam maar zeker gaat het steeds slechter met hem, ook door hersenverkalking. Tijdens een rondleiding bij zijn imposante optrekje gaat het ook bij dit interview een keer goed mis en valt hij in zijn eigen cafézaal zomaar op zijn gezicht, maar Gerets vangt de klap met zijn handen op en relativeert al snel nadat de verslaggever en hij elkaar een tijdje moeten vasthouden om door te lopen.

Horloge
,,Dit gebeurt soms. Ik heb een horloge om, dat kan meten of ik ben gevallen en ik moet op een knop drukken als het goed met me gaat. Als dat niet zo is, krijgt mijn oudste zoon een signaal op zijn telefoon. Dan is er heel snel iemand hier.”
Het heeft aan de ene kant iets pijnlijks om Gerets zo te aanschouwen. Kijken naar hem toont de vergankelijkheid van het leven in vol ornaat, maar tegelijkertijd laat Gerets nog altijd de vechtlust zien die hem in de voetballerij altijd zo typeerde. Hij schaamt zich niet voor wat hem is overkomen en waarom zou hij ook: het is gewoon pure pech die dit heeft veroorzaakt. En wat mooi is om te zien: de vroegere PSV-coryfee absorbeert de kleine en lieve dingen in het leven nu gulziger dan ooit. Hij bergt zichzelf ook niet op en zwelgt geen seconde in zelfmedelijden.
,,Ik vind het ook nog altijd schitterend om over voetbal te praten hoor”, zegt hij. ,,Ik geniet enorm als ik naar wedstrijden kijk, ook nu bij het EK. Mijn krantje lees ik hier in de morgen altijd op de buitenplaats. Ik heb geweldige kinderen, een ongelooflijk lieve vrouw en betrokken familieleden. Wat wil een mens eigenlijk nog meer? Vroeger was ik als trainer heel erg op mezelf. Nu heb ik meer oog voor zaken die er eigenlijk echt toe doen.”

Trager
Gerets kan zich alles uit zijn schitterende carrière nog prima herinneren, maar uit zich alleen veel trager dan vroeger. ,,Ik blijf naar voetbalstadions gaan, kan nog autorijden en haal alles uit het leven wat ik er nog uit kan halen. Zo lang mogelijk. Binnenkort ga ik weer naar het ziekenhuis en hoor ik wat de stand van zaken is. Anderhalf jaar geleden ben ik voor het laatst geweest en ja, het gaat bergafwaarts. Hoe het verder moet? Ik wil alleen maar genieten. Misschien leef ik niet meer zo lang, maar ik wil de tijd die ik nog heb zo waardevol mogelijk gebruiken.”

Voetafdruk
In de zomer komt hij nog een keer terug naar PSV, waar Gerets wordt opgenomen in de zogeheten ‘Walk of Fame’. Hij mag een speciale tegel in het Philips Stadion onthullen, met een voetafdruk die inmiddels al is afgenomen. ,,Het is als voetballer de mooiste tijd in mijn leven geweest, daar spelen”, zegt hij, terwijl hij een sigaretje opsteekt.
,,Tussen 1985 en 1992 wonnen we met PSV alles wat we konden winnen. We waren zo zelfverzekerd in sommige seizoenen. Dan was het vooraf niet de vraag of we wonnen, maar met hoeveel. Prachtige tijd. Kees Ploegsma heeft me in 1985 opgepikt bij MVV en dat hoefde niet eens een groot contract te zijn. We waren er snel uit. Wat een geweldige manager en fantastisch mens heeft PSV aan hem gehad. Dat is iemand die PSV niet op het veld, maar aan de tekentafel groot heeft gemaakt. Hij is hier de afgelopen jaren nog af en toe geweest. Ik kon en kan heel, heel goed met hem.”

Van Aerle
De grote contracten kwamen er later wel, toen de speler Gerets met PSV eerst Nederland en later Europa veroverde. Samen met Berry van Aerle en Gerald Vanenburg bijvoorbeeld, spelers die aan zijn kant ook tot de wereldtop behoorden. ,,Berry is ook zo'n geweldig mens. Echt. En geen spat veranderd ook. Altijd dat nuchtere en voor niemand bang of onbereikbaar. Ik heb enorm veel bewondering voor hem.”
Als trainer boekte Gerets in het Philips Stadion ook successen, maar moest hij 22 jaar geleden het veld ruimen. Die wond is bij hem allang geheeld.
,,PSV is de plek geweest waar ik me als speler jarenlang geweldig thuis heb gevoeld en als trainer ook fijn heb gewerkt. Dat de club mij gevraagd heeft om in augustus terug te komen? Het doet me echt veel. Dat zijn de dingen waar ik nu nog enorm naar uitkijk. Het gaat allemaal niet meer zo makkelijk met me en ik hoop dat mensen er niet van schrikken. Maar ik geniet echt nog enorm van dit soort momenten.”

Iconische rushes
Gerets gaf de PSV-supporters veel mooie momenten, met iconische rushes, verdedigend werk van wereldklasse en bijzondere ingooien. Maar ook met zijn onverzettelijkheid en strijdvaardige karakter. Dat zat er als trainer eveneens in, met als beklijvend moment het ‘hek-incident’ bij een Europese wedstrijd tegen 1. FC Kaiserslautern. Hij maande, ietwat gechargeerd gezegd, met gevaar voor eigen leven een stel boze supporters om niet op het veld te komen. ,,Ach, ik deed maar wat. Bang was ik niet, want supporters gaan echt niet hun eigen trainer een kopje kleiner maken”, zegt hij met een lach. ,,Het mooiste moment bij PSV? Dat is toch wel de Europa Cup 1-winst geweest.”

Sprankeling
Niet alleen in Eindhoven, maar ook in andere steden wordt Gerets nog op handen gedragen. ,,Ik ben in Marseille geweest dit jaar. Wat een ontvangst kreeg ik en wat was dat een mooi moment voor mijn familie. Tranen in de ogen. En in september ga ik naar Galatasaray. Maar eerst in augustus naar PSV, naar jullie toe”, zegt hij met een sprankeling in de ogen. ,,Ik kijk er zo naar uit jongen. Zet het maar mooi in de krant.”

+3/-0

Bedankt voor dit bericht, vaio!

Ik heb PSV na mijn post hier ook een mail gestuurd en kreeg als antwoord dat ze op de hoogte waren van Gerets’ situatie.

Heel mooi dat hij nu ook echt weer even in de schijnwerpers bij PSV mag staan. Ik hoop dat het voor hem en zijn familie een onvergetelijke avond wordt!

+2/-0